Wat is delirium?
Delirium is een uiting van acuut hersenfalen. In de DSM-5 (de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) wordt delirium gedefinieerd als: “een aandachts- en bewustzijnsstoornis die in korte tijd ontstaat, fluctueert en gepaard gaat met een verandering in cognitie”. Delirium is de meest voorkomende chirurgische complicatie bij oudere volwassenen, maar kan bij patiënten van elke leeftijd optreden (Bron: Marcantonio, 2017, NEJM)
De impact van delirium
+37% opgenomen in verpleeghuis
Bron: [Leslie et al, 2005, JAGS]
Een 8 maal hogere kans bij ouderen boven de 85 jaar
Bron:[Davis et al, 2012, Brain]
15-50% van de geopereerde patiënten boven 70 jaar krijgt een delirium
Source: [Marcantonio, 2017, NEJM]
Delirium heeft grote impact op de patiënt
De verschillende vormen van delirium
Delirium is stressvol en kan angstaanjagende gedachtes of hallucinaties veroorzaken, bijvoorbeeld het hebben van het idee om gevangen te zitten of het zien van beelden die er niet zijn. Patiënten met een delirium kunnen de hypoactieve (apathische/stille), de gemengde, of de hyperactieve (onrustige en geagiteerde) vorm hebben. Deze verschillende vormen bemoeilijken de herkenning van delirium.
Hypoactieve vorm
Patiënten met een hypoactief delirium zijn rustig en kunnen slaperig lijken. Deze vorm wordt vaak verward met depressie of dementie.
Gemengde vorm
Patiënten met deze vorm zijn af en toe onrustig.
Hyperactieve vorm
Patiënten met een hyperactief delirium zijn onrustig, vaak geagiteerd en vertonen lichamelijke hyperactiviteit.
Hoe langer een delirium duurt, hoe groter de gevolgen
Het complexe en onduidelijke beeld maken het lastig om een delirium te herkennen. Volgens internationale richtlijnen en onderzoek wordt momenteel in de klinische praktijk slechts 12% tot 35% van de gevallen van delirium herkend. Dit betekent dus dat 65% tot 88% van de mensen met een delirium niet de benodigde behandeling krijgt (Bron: Marcantonio, 2017, NEJM).
Delirium wordt tot op heden te weinig en te laat herkend
Binnen de klinische praktijk is er behoefte aan betere herkenning van delirium. Door diagnostiek middels vragenlijsten wordt het merendeel van de gevallen van delirium over het hoofd gezien en veelal alleen de hyperactieve vorm van delirium herkend.
Complex en onduidelijk
Circa 33% van de opgenomen patiënten boven de 70 jaar hebben een delirium. De helft van deze groep heeft bij de opname al een delirium en de andere helft krijgt het tijdens de opname. Volgens internationale richtlijnen en onderzoek wordt momenteel in de klinische praktijk slechts 12% tot 35% van de delirium gevallen bij ouderen herkend (Bron: Marcantonio, 2017, NEJM).
Subjectief en ineffectief
In de meeste ziekenhuizen is het aan de verpleegkundigen om delirium te detecteren. Patiënten bij wie risico op delirium bestaat, worden gescreend met behulp van een gestandaardiseerde checklist. De huidige screeningsinstrumenten zijn subjectief, niet effectief en worden vaak niet gebruikt. Daarom varieert de diagnostische sensitiviteit en lijkt deze samen te hangen met degene die het screeningsinstrument (al dan niet) toepast.
DeltaScan
Met DeltaScan biedet Prolira een oplossing voor bovenstaand probleem. Zorgprofessionals kunnen met DeltaScan de hersenactiviteit van hun patiënten meten om vast te stellen of er kenmerken van delirium aanwezig zijn. Hierdoor kan DeltaScan een waardevol screeningsinstrument zijn ter ondersteuning in het stellen van de diagnose delirium.
Kom meer te weten over delirium via onze e-learning modules
Revisie nummer: 1
Prolira BV
Hoofdkantoor:
IJsselburcht 3
6825BS Arnhem
The Netherlands
Bezoekadres:
Padualaan 8
3584CH Utrecht
The Netherlands
T. +31 (0)85 06 01 656
E. Info@prolira.com
W. www.prolira.com
