Modal

CLARITY Program     lees verder →

Onderzoek

De awareness van acute encefalopathie en delirium is sterk toegenomen

De ernst van acute encefalopathie en delirium wordt steeds meer erkend. Dit blijkt uit de enorme toename van het aantal publicaties over dit onderwerp. Acute encefalopathie en delier werden in 2002 nog maar in ruwweg 2.500 citaties genoemd, maar dat aantal steeg tot meer dan 10.000 in 2022. We hebben DeltaScan ontwikkeld om te voldoen aan de klinische behoefte aan verbeterde en vroegtijdige detectie van delirium. Hieronder staan verschillende publicaties die ons aanzetten om meer grip op delirium te krijgen.

increase-studies-on-delirium-and-acute-encephalopathy

Gebruik de onderstaande filters om door de publicaties te bladeren

The Delphi Delirium Management Algorithms. A practical tool for clinicians, the result of a modified Delphi expert consensus approach.
Awareness

In 2023 ontwierpen Ottens et al. een set van drie deliriumbehandelingsalgoritmen. Een panel van 37 internationaal erkende deliriumexperts heeft deze algoritmen ontworpen voor patiënten op de afdeling, patiënten na een hartoperatie en patiënten op de intensive care. Deze set van algoritmen ondersteunt zorgverleners in het behandelen van de onderliggende EEG veranderingen die worden waargenomen bij acute encefalopathie die delirium veroorzaken.

Ottens TH, Hermes C, Page V, et al. The Delphi Delirium Management Algorithms.  A practical tool for clinicians, the result of a modified Delphi expert  consensus approach. Delirium

DeltaScan for the Assessment of Acute Encephalopathy and Delirium in ICU and non-ICU Patients, a Prospective Cross-Sectional Multicenter Validation Study
DeltaScan

In 2023 publiceerden Ditzel et al. de resultaten van een prospective cross-sectional studie bij 494 patiënten. De diagnostische nauwkeurigheid van DeltaScan werd onderzocht. Deze grote en robuuste studie bewees dat DeltaScan acute encefalopathie, zich manifesterend als delirium, nauwkeurig kan diagnosticeren binnen enkele minuten aan het bed van de patiënt.

Ditzel, F.L., Hut, S.C., T., Boogaard, M. van den, et. al, (2023). DeltaScan  for the Assessment of Acute Encephalopathy and Delirium in ICU and non-ICU  Patients, a Prospective Cross-Sectional Multicenter Validation Stud. The  American Journal of Geriatric Psychiatry.

Barriers to delirium screening and management during hospital admission: a qualitative analysis of inpatient nursing perspectives
EEG

Dit onderzoek onderzoekt de barrières voor het screenen en behandelen van delirium bij patiënten vanuit het perspectief van verpleegkunde.

Ragheb, J., Norcott, A., Benn, L. et al. Barriers to delirium screening and  management during hospital admission: a qualitative analysis of inpatient  nursing perspectives. BMC Health Serv Res 23, 712 (2023)

Comparison of delirium assessment tools in a mixed intensive care unit
detection

In 2009 publiceerde Van Eijk et al. een onderzoek over de onderdiagnostiek van delirium in het algemeen en de hypoactieve vorm van delirium in het bijzonder.

Van Eijk, M., Marum, R., Klijn, A., de Wit, N., Kesecioglu, J., Slooter, A.J.  (2019). Comparison of delirium assessment tools in a mixed intensive care unit.  Critical Care Medicine. 37(6):1881-1885.

Routine use of the confusion assessment method for the intensive care unit
detection

In 2011 onderzochten Van Eijck et al. hoe delirium screeningsinstrumenten presteren in de dagelijkse klinische praktijk. De resultaten toonden een lage sensitiviteit van 47%. Voor hypoactief delirium, de meest prevalente vorm, was de sensitiviteit slechts 31%. Dit was aanleiding voor verder onderzoek, met als uiteindelijk doel: een objectief screeningsinstrument.

Boogaard, M. van den, van Eijk, M., Eikelenboom, P., van Matrum, R., Benner,  P., Honing, M. (2011). Routine use of the confusion assessment method for the  intensive care unit. American Journal of Respiratory Critical Care Medicine,  184(3), 340-344

Delirium detection using EEG: what and how to measure
EEG

In 2015 hebben van der Kooi, Slooter et al. hun positieve onderzoeksresultaten voor de technologische basisprincipes voor screening van delirium met behulp van EEG uiteengezet

Van Der Kooi, A.W., I. J., Klijn, F.A., Koek, H.L., Meijer, R. C., Leijten, F.  S., & Slooter, A. J. (2015). Delirium detection using EEG: what and how to  measure. CHEST Journal, 147(1), 94-101.

Recognition of Delirium in Postoperative Elderly Patients: A Multicenter Study
detection

In 2017 werd door Numan et al. een onderzoek gepubliceerd dat liet zien hoe moeilijk het is om delirium te herkennen. De gouden standaard voor diagnosticering van delirium is beoordeling door een deliriumexpert. In 21% van de gevallen bleken deskundigen onderling te verschillen in hun oordeel. Slechts 32% van de feitelijke gevallen van delirium werd in de verpleegkundige dossiers vermeld, wat duidt op onderdetectie van delirium in de klinische praktijk. Er was duidelijk behoefte aan een gebruiksvriendelijke, betrouwbare methode voor het herkennen van delirium in de klinische praktijk.

Numan, T., Boogaard, M. van den, Kamper, A.M., Rood, P. J., Peelen, L. M., &  Slooter, A. J. (2017). Recognition of Delirium in Postoperative Elderly  Patients: A Multicenter Study. Journal of the American Geriatrics Society.

Delirium detection using relative delta power based on 1 minute single-channel EEG: a Multicenter Study
EEG

In 2019 publiceerden Numan et al. een studie waaruit blijkt dat het bij oudere postoperatieve patiënten mogelijk is om delirium vast te stellen m.b.v. een automatisch geanalyseerde 1-kanaals EEG. Deze methode zou objectieve screening van delirium mogelijk kunnen maken, waarbij de uitslag niet gedichotomiseerd is, maar een continue schaal laat zien.

Numan, T., Boogaard, M. van den, Kamper, A.M., Rood, P. J., Peelen, L. M., &  Slooter, A. J. (2018). Delirium detection using relative delta power based on 1  minute single-channel EEG: a Multicenter Study. British Journal of Anaesthesia. 

Diagnostic Performance and Utility of Quantitative EEG Analyses in Delirium: Confirmatory Results From a Large Retrospective Case-Control Study
EEG

In 2019 toonde een studie van Fleischmann et al. aan dat enkele EEG-sensoren kunnen worden gebruikt om patiënten met delirium nauwkeurig te identificeren en te diagnosticeren, zelfs in een gemengd cohort van enkele duizenden patiënten. De diagnostische prestaties van kwantitatieve EEG overtroffen die van klassieke klinische deliriumtests, ondanks het ontbreken van a priori informatie over de toestand van de patiënt.

Fleischmann et al.(2019). Diagnostic Performance and Utility of Quantitative  EEG Analyses in Delirium Confirmatory Results From a Large Restrospective  Case-Control Study. Clinical EEG and Neuroscience, 50 (2), 111-120.

Clinical EEG slowing correlates with delirium severity and predicts poor clinical outcomes
EEG

In 2019 is door Kimchi et al. aangetoond dat in de klinische praktijk vastgestelde EEG-vertraging verband houdt met de ernst van delirium en een voorspeller is voor ongunstige klinische uitkomsten zoals langere ziekenhuisopnamen, slechtere functionele uitkomsten en een verhoogde mortaliteit.

Kimchi E.Y., Neelagiri A., Whitt W., Rao A.S., Ryan, S.L., Gadbois, G.,  Groothuysen, D., Westover, M.B., (2019). Clinical EEG slowing correlates with  delirium severity and predicts poor clinical outcomes. Neurology. 

Cohort Study into the neural correlates of postoperative delirium: the role of connectivity and slow-wave activity
EEG

In 2020 publiceerden Tanabe et al. dat delirium gerelateerd is aan frontale en occipitale vertraagde EEG activiteit.

Tanabe, S., Mohanty, R., Lindroth, H., Prabhakaran V., Bank, M., Sander, R.  Cohort Study into the neural correlates of postoperative delirium: the role of  connectivity and slow-wave activity. BJA, 125(1): 55-56, juli 2020.

Updated nomenclature of delirium and acute encephalopathy: statement of ten Societies
Awareness

In 2020 publiceerden 10 medische organisaties een belangrijk stuk dat opheffing van de segregatie tussen acute encefalopathie & delirium en uniform gebruik van terminologie bepleit: “Updated nomenclature of delirium and acute encephalopathy: statement of ten Societies“. 

Slooter, A.J.C., Otte, W.M., Devlin, J.W., Arora, R.C., Bleck, T.P., Claassen,  J., Duprey, M.S., Ely, E.W., Kaplan, P.W., Latronico, N., Morandi, A., Neufeld,  K.J., Sharshar, T., Maclullich, A.M.J., Stevens, R.D. Intensive Care Med, 2020  May;46(5):1020-1022.

EEG and the clinical assessment in delirium and acute encephalopathy
EEG

In 2021 publiceerden Hut et al. dat acute encefalopathie in EEG grotendeels overlapt met de klinische diagnose van delirium. EEG is een gevoelige maat voor veranderingen in de hersentoestand, ook voor veranderingen die mogelijk niet geclassificeerd worden als klinisch zichtbaar delirium. EEG classificatie van acute encefalopathie kan i.c.m. klinische classificatie van delirium als referentiestandaard voor opsporen van delirium gebruikt worden (als op 1-kanaals EEG gebaseerde classificatie wordt geautomatiseerd dmv goede algorithmen)

Hut, S.C., Dijkstra-Kersten, S.M., Numan, T., Henriquez, N.R., Teunissen,  N.W., Boogaard, M. van den, Leijten, F.S., Slooter, A.J., EEG and the Clinical  assessment in delirium and acute encephalopathy. Psychiatry Clin Neurosci, 2021  Aug;75(8):265-266.

An automated EEG algorithm to detect polymorphic delta activity in acute encephalopathy presenting as postoperative delirium
EEG

In 2022 publiceerden Ditzel et al. dat geautomatiseerde polymorfe delta activiteit detectie in 1-kanaals EEG [ed.: DeltaScan algoritme] hoog accuraat is voor acute encefalopathie en delirium.

Ditzel, F.L., Hut, S.C., Dijkstra-Kersten, S.M., Numan, T., Boogaard, M. van  den, Leijten, F.S., Slooter, A.J., an automated EEG algorithm to detect  polymorphic delta activity in acute encephalopathy presenting as po delirium.  Psychiatry Clin Neurosci, 2022.

Delayed Treatment of Delirium Increases Mortality Rate in Intensive Care Unit Patients
Awareness

In 2010 toonde Heymann (Duitsland) aan dat te late behandeling van delirium tot slechtere uitkomsten van de patiënt leidt.

Heymann et al, 2010, J Int Med Res

The Importance of Delirium: Economic and Societal Costs
Health Economics

 In 2011 stelden Leslie en Inouye (VS) vast dat aan delirium toe te schrijven zorgkosten zo hoog zijn dat ze zich tussen de kosten voor diabetes en de kosten voor hart- en vaatziekten bevinden.

Leslie and Inouye, 2011, JAGS

Long-Term Cognitive Impairment after Critical Illness
Awareness

In 2013 hebben Pandharipande, Ely en anderen (VS) aangetoond dat een langere duur van een delirium gepaard gaat met sterkere cognitieve achteruitgang op lange termijn.

Pandharipande, et al., 2013, NEJM

Delirium as a Predictor of Mortality in Mechanically Ventilated Patients in the Intensive Care Unit
Awareness

Door Ely (VS) is aangetoond dat elke dag dat delirium aanhoudt, onafhankelijk geassocieerd is met een verhoging van het sterfterisico van 10%.

Ely et al, 2004, JAMA

Days of Delirium Are Associated with 1-Year Mortality in an Older Intensive Care Unit Population
Awareness

Ook door Pisani (VS) is aangetoond dat elke dag dat delirium aanhoudt, onafhankelijk geassocieerd is met een verhoging van het sterfterisico van 10%

Pisani et al, 2009, AJRCCM

Critical illness, delirium and cognitive impairment
Awareness

Slooter (NL) heeft laten zien dat delirium in veel gevallen tot slechtere uitkomsten leidt, en dat deze verslechtering onafhankelijk is van de ernst van de onderliggende ziekte.

Slooter, 2013, Nat Rev Neurol

Reducing delirium after hip fracture: a randomized trial
Detection

Al in 2001 stelden Marcantonio (VS) en anderen vast dat intensieve screening door geriaters de deliriumlast kan beperken.

Marcantonio et al., 2001, JAGS

Delirium in Hospitalized Older Adults
Detection

In een recent artikel van Marcantonio (VS) in 2017 werd niet alleen gesteld dat tot 75% van de patiënten een hypoactief of stil delirium heeft, maar dat er ook sprake is van onderdetectie van delirium aangezien, maar 12% tot 35% van het delirium wordt herkend. Dit zijn voornamelijk de patiënten met een hyperactief delirium.

Marcantonio, 2017, NEJM

Delirium in elderly people
Health Economics

Inouye en anderen (VS) hebben in 2014 beschreven dat het hebben van delirium niet alleen kan leiden tot hogere sterftekans, maar ook verhoogde kans op opname in een verpleeghuis mede door het verlies van ADL-functionaliteiten.

Inouye et al., 2014, Lancet

Delirium as a predictor of sepsis in post-coronary artery bypass grafting patients: a retrospective cohort study
Awareness

In 2010 werd door Martin en anderen (VS) de relatie tussen delirium en (post-operatief) sepsis onderzocht waarbij zij stelden dat delirium een onafhankelijke voorspeller is van sepsis.

Martin et al., 2010, Crit Care

Delirium in critically ill patients: Impact on long-term health-related quality of life and cognitive functioning
Awareness

Van den Boogaard en anderen (NL) hebben laten zien dat de cognitieve problemen na ziekenhuisopname significant hoger zijn bij patiënten die een delirium hebben gehad, vergeleken met patiënten zonder delirium.

Van Den Boogaard, 2012, Crit Care Med

Detecting Delirium Using a Physiologic Monitor
Detection

Recentelijk beschreven Mulkey en anderen (VS) het gebruik van EEG bij de detectie van delirium waarbij wordt gesteld dat EEG, op basis van de nieuwste technieken, eerdere en betere detectie van delirium mogelijk kan maken.

Mulkey et al., 2019, Dimens Crit Care Nurs

EEG in delirium
EEG

In 2017 publiceerde Numan haar proefschrift ‘EEG in delirium‘. Numan, T. (2017) EEG in delirium (Proefschrift, Universiteit Utrecht).

Numan, T. (2017) EEG in delirium

Doorbraken in onderzoek naar acute encefalopathie / delirium

De ernst van acute encefalopathie en delirium wordt steeds meer erkend. Dit blijkt uit de enorme toename van het aantal publicaties over dit onderwerp. Acute encefalopathie en delier werden in 2002 nog maar in ruwweg 2.500 citaties genoemd, maar dat aantal steeg tot meer dan 10.000 in 2022. We hebben DeltaScan ontwikkeld om te voldoen aan de klinische behoefte aan verbeterde en vroegtijdige detectie van delirium. Hieronder staan verschillende publicaties die ons aanzetten om meer grip op delirium te krijgen.

In 2010 toonde Heymann (Duitsland) aan dat te late behandeling van delirium tot slechtere uitkomsten van de patiënt leidt ( Heymann et al, 2010, J Int Med Res ). In 2011 stelden Leslie en Inouye (VS) vast dat aan delirium toe te schrijven zorgkosten zo hoog zijn dat ze zich tussen de kosten voor diabetes en de kosten voor hart- en vaatziekten bevinden ( Leslie and Inouye, 2011, JAGS ). In 2013 hebben Pandharipande, Ely en anderen (VS) aangetoond dat een langere duur van een delirium gepaard gaat met sterkere cognitieve achteruitgang op lange termijn ( Pandharipande, et al., 2013, NEJM ). Door Ely ( Ely et al, 2004, JAMA ) en later ook door Pisani (VS) ( Pisani et al, 2009, AJRCCM ) is aangetoond dat elke dag dat delirium aanhoudt, onafhankelijk geassocieerd is met een verhoging van het sterfterisico van 10%.

Slooter (NL) heeft laten zien dat delirium in veel gevallen tot slechtere uitkomsten leidt, en dat deze verslechtering onafhankelijk is van de ernst van de onderliggende ziekte ( Slooter, 2013, Nat Rev Neurol ). Al in 2001 stelden Marcantonio (VS) en anderen vast dat intensieve screening door geriaters de deliriumlast kan beperken ( Marcantonio et al., 2001, JAGS ). Slooter (NL) en anderen toonden in 2011 echter aan dat de momenteel gehanteerde screeningsinstrumenten in de dagelijkse praktijk op de intensive care een slechte sensitiviteit (47%) laten zien ( Slooter et al., 2011, AJRCCM ).

In een grote meta-analyse door Marcantonio (VS) in 2017 werd niet alleen gesteld dat tot 75% van de patiënten een hypoactief of stil delirium heeft, maar dat er ook sprake is van onderdetectie van delirium aangezien, maar 12% tot 35% van het delirium wordt herkend. Dit zijn voornamelijk de patiënten met een hyperactief delirium ( Marcantonio, 2017, NEJM ). Inouye en anderen (VS) hebben in 2014 beschreven dat het hebben van delirium niet alleen kan leiden tot hogere sterftekans, maar ook verhoogde kans op opname in een verpleeghuis mede door het verlies van ADL-functionaliteiten ( Inouye et al., 2014, Lancet ).

In 2010 werd door Martin en anderen (VS) de relatie tussen delirium en (post-operatief) sepsis onderzocht waarbij zij stelden dat delirium een onafhankelijke voorspeller is van sepsis ( Martin et al., 2010, Crit Care ). Van den Boogaard en anderen (NL) hebben laten zien dat de cognitieve problemen na ziekenhuisopname significant hoger zijn bij patiënten die een delirium hebben gehad, vergeleken met patiënten zonder delirium ( Van Den Boogaard, 2012, Crit Care Med ). Recentelijk beschreven Mulkey en anderen (VS) het gebruik van EEG bij de detectie van delirium waarbij wordt gesteld dat EEG, op basis van de nieuwste technieken, eerdere en betere detectie van delirium mogelijk kan maken ( Mulkey et al., 2019, Dimens Crit Care Nurs ).

Geïnteresseerd? Dat horen we graag!

Neem contact op om de zorg voor acute encefalopathie en delirium verder te verbeteren.

 

pageversion: 3.0